ไชดีกำลังควบคุมยานและค่อยๆร่อนลงบนชั้น ดาดฟ้าของตึกโรงแรมเพิงเหมาอย่างนุ่มนวล ขณะที่ไชเล็กโหลดข้อมูลที่จำเป็นจากด้านหน้าของหุ่นยนต์อีกตัวเข้าโทรศัพท์ มือถือของพรหล้า แถมอัพเกรดโทรศัพท์ให้ด้วย พอโหลดเสร็จ ก็เป็นเวลาที่อาจารย์ทั้งสามรวมทั้งพรหล้าและโคอัญชัญจะต้องเดินออกจากยาน ห้าสิงห์ฯโบกมือลาคณะของอาจารย์ก่อนที่จะบินหายไปในอากาศอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากเวลาของประเทศเกี๊ยมอี๋ต่างกับเวลาของสุวรรณประเทศราวห้าชั่วโมง เวลาที่ยานมาถึงเมืองเสเฉียงท้องฟ้าก็ได้มืดลงแล้ว

ขณะที่ทีมอุ จา ระกำลังมองหาทางที่จะลงเพื่อเข้าไปในตัวตึกของโรงแรมอยู่นั้น สายตาของรวินันท์ พลันก็มองเห็นเงาร่างของใครบางคนกำลังหลบเข้าไปแอบที่ข้างๆถังเก็บน้ำขนาด ใหญ่บนดาดฟ้า  รวินันท์หันไปทางกลุ่มพรรคพวกของตัวเองแล้วยกนิ้วชี้มือขวาขึ้นมาแตะที่ปาก พร้อมทำปากจู๋ อีกมือหนี่งยกขึ้นแล้วกดมือลงสองครั้ง เป็นสัญญานให้ทุกคนเงียบและก้มตัวต่ำลงคอยระวัง  รวินันท์ย่องเข้าไปที่ถังเก็บน้ำ เมื่อเข้าใกล้เกือบถึง พลันก็พบปืนสั้นกำลังจ่อปลายจมูกของเขาพร้อมทั้งเจ้าของร่างเงานั้น มีเสียงหญิงสาวพูดด้วยเสียงดังฟังชัดว่า "พวกแกเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่"  ที่แท้หญิงสาวผู้นี้มีชื่อว่าซาร่าก๊อก หรือคนในวงการรู้จักดีในชื่อตูม แน่นอกนั่นเอง เธอมีปัญหาเรื่องชอบใส่แต่เสื้อยืด คอหลวมๆ มาตั้งแต่เด็ก ถ้าใส่เสื้อเชิร์ตที่ต้องติดกระดุมจะรู้สึกไม่สบาย อึดอัดหายใจไม่ค่อยสะดวก เธอถูกเพื่อนล้อตั้งแต่เรียนประถมแล้วว่าตูมแน่นอก  เพราะเวลาเธอรู้สึกไม่สบายเธอจะออกอาการหน้าตูม แล้วชอบบ่นระบายออกมาว่าแน่นอก  เธอเป็นหน่วยปฏิบัติการลับส่งมาจากประเทศกอมมี่ มาสังหารหัวหน้าผู้บงการกลุ่มพวกที่ปล้นสนามบิน  เธออยู่ในชุดเสื้อกล้ามผู้หญิงและกางเกงขาสั้นรัดรูป สวมถุงมือที่ทุกนิ้วสามารถโผล่ออกมาได้และรองเท้าสีดำ ที่เอวซ้ายมีทั้งมีดและปืน ที่เอวขวามีซองปืนอย่างเดียวเพราะปืนอีกกระบอกอยู่ในมือเธอ  ซาร่าเพิ่งโหนลวดสลิงลงมาจากตึกชั้นที่ 65 ของตึกที่อยู่ข้างๆกันกับโรงแรมเพิงเหมา  เมื่อถึงพื้นดาดฟ้าโรงแรมเธอก็เห็นยานซาลาเปาร่อนลง ทีแรกเธอใจไม่ดีนึกว่าเป็นพวกมนุษย์ต่างดาว แต่พอเห็นเป็นคนห้าคนเดินออกจากยานโดยไม่มีอาวุธติดมือ ก็เริ่มสงสัย

รวินันท์โดยปกติถ้าเป็นที่สว่างชัดก็จะสามารถมองเห็นดวงตาของหญิงสาวและสามารถล่วงรู้ถึงความคิดและประสบการณ์ต่างๆของเธอได้ แต่สถานการณ์ตอนนี้ทำให้รวินันท์กลายเป็นคนพิกลพิการไปเลยทีเดียว เพราะนอกจากจะเป็นเวลากลางคืนแล้ว  เสื้อที่เธอใส่มันเปิดให้เห็นร่องอกอย่างชัดเจน คอยดึงความสนใจจากตาของเธอมามองตรงนี้ ชุดรัดรูปของเธอก็เน้นความเซ็กซี่ของ เธอให้เด่นขึ้นมาอีก  เมื่อพินิจใบหน้าที่มีแสงสว่างสลัวๆสาดใส่ โดยไม่ต้องลังเลรวินันท์ก็สามารถฟันธงได้เลยว่าเธอสวยมาก  รวินันท์อึกอักทำอะไรไม่ถูกเหมือนต้องมนต์สะกด  ละเมอออกมาว่า "ตูม ตูม"
 

ซาร่านึกในใจว่าพวกนี้รู้จักเราด้วย จึงเอาปืนจี้ไปติดจมูกรวินันท์แล้วถามไปอีกว่า "รู้จักชั้นได้ยังไง ตกลงพวกแกเป็นใครกันแน่"
 

รวินันท์ยืนขึ้นถอยหลังหนึ่งก้าว ซ่าร่าก็เอาปืนจี้ตามไปหนึ่งก้าว รวินันท์ตัวสูงกว่าเธอราวครึ่งฟุต  ตาของรวินันท์ดูเผินๆเหมือนจ้องมองปืนอยู่ แต่ที่จริงแล้วตามองหน้าอกของหญิงสาว  รวินันท์ถอยอีกหนึ่งก้าว
 

ซาร่าก้าวเท้าตามมาอีกหนึ่งก้าวและพูดขู่ว่า "ถ้าไม่บอกจะยิง จะนับหนี่งถึงสาม หนึ่ง....."  พอถึงตอนนี้แสงไฟเริ่มไปถึงใบหน้าของหญิงสาว  รวินันท์ได้สติละสายตาจากอกตูมมามองที่ตาของซาร่าแทน พอซาร่านับสอง รวินันท์จึงพูดออกไปว่า "อย่ายิง  เราพวกเดียวกัน ซาร่า เราถูกส่งมาจัดการกับพวกปล้นสนามบินเหมือนกัน"
 

ซาร่ายังไม่ละปืนลง ถามต่อไปอีก "ใครส่งมา"  รวินันท์ตอบ "พวกเรามาจากสุวรรณประเทศ ตอนนี้มีเวลาไม่มาก ทำงานให้เสร็จก่อนรายละเอียดค่อยคุยกัน"  พูดจบไม่รอให้ซาร่าเก็บปืนก็กวักมือเรียกพวกให้เข้ามาใกล้ๆ และบอกว่า "เข้ามา ๆ พวกเดียวกันไม่ต้องตกใจ" 
 

ความจริงซาร่ารู้ตั้งแต่เห็นครั้งแรกแล้วว่าพวกนี้คงไม่เป็นพิษเป็นภัยกับเธอ เพราะทุกคนมาแบบไม่มีอาวุธติดตัว การแต่งตัวของพรหล้าและโคอัญชัญก็เหมือนกับเพิ่งกลับจากทำงานสำนักงานมา ส่วนของสามหนุ่มก็แต่งตัวเหมือนไปงานแสดงอะไรมาสักอย่าง เรื่องของรายละเอียดซาร่าก็ไม่อยากฟังมากนักเพราะไม่ว่าคนกลุ่มนี้จะพูดหรือ เล่าเรื่องว่าอย่างไร เธอก็ไม่สามารถมั่นใจได้ว่าทั้งหมดพูดความจริง แต่ที่เธอติดใจก็คือยานที่เธอเห็นจากความรู้ที่เธอมี ไม่น่าที่จะมีประเทศไหนที่จะมีความสามารถสร้างยานได้แบบนี้  และดูจากหน่วยก้านของคนพวกนี้แล้วเธอก็เชื่อว่าคงไม่ธรรมดา รวินันท์ขนาดโดนปืนจ่อแล้วก็ยังไม่ได้ส่ออาการสะทกสะท้านแต่อย่างใด

หลังจากที่รวินันท์ได้แนะนำตัวว่าใครเป็นใครกันให้ซาร่าฟังแล้ว ยกเว้นเรื่องที่ทั้งสามหนุ่มมาจากอนาคต เพราะไม่อยากให้เรื่องยืดยาว ไม่แน่ใจว่าถ้าบอกแล้วเธอจะเชื่อหรือไม่  อย่าว่าแต่ซาร่าเลย แม้แต่พรหล้าและโคอัญชัญมาถึงตอนนี้แล้วก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรื่องที่ เกิดขึ้นมาจนปัจจุบันมันจะเป็นเรื่องจริง
 

พรหล้าเอาโทรศัพท์ที่บรรจุ ข้อมูลที่ไชเล็กให้มาเมื่อสักครู่ เปิดให้ทุกคนดู เป็นวีดิโอมีรายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับการปฏิบัติงานครั้งนี้ มีรายละเอียดทั้งเสียงและภาพประกอบว่า

มีเศรษฐีจากประเทศสามจุดชื่อดินลาลาต้องการจะมีอาวุธเชื้อโรคไว้เป็นเครื่องต่อรอง กับประเทศมหาอำนาจอย่างประเทศกอมมี่ เพราะเชื่อว่าประเทศกอมมี่เป็นตัวการที่ทำให้พี่น้องของตัวเองที่อยู่ในประเทศสามจุด ล้มตายไร้ที่อยู่และฆ่าฟันกันเอง  ต้องการซื้อสูตรอาวุธเชื้อโรคนี้จากไรก้านักวิทยาศาตร์ชาวรัฐเซ ซึ่งเป็นโรคจิต ผู้ที่มีความเกลียดชังนานาประเทศทั้งประเทศกอมมี่ ยี่ตุ่นและเกี๊ยมอี๋ ตั้งแต่ในช่วงหลังสงครามโลกจนถึงสงครามเย็น ไรก้าเคยเป็นอาจารย์สอนชีวเคมีอยู่ในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงของรัฐเซ ชายผู้นี้มีแต่ห้องทดลองเล็กๆ ไม่มีอำนาจไม่มีเงินทองบารมี จิตใจพกเต็มไปด้วยความเกลียดชังเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ผู้ที่อยู่กลุ่มเดียวกับไรก้าคือชูเซ็ก นายหน้าที่หวังจะได้กำไรมหาศาลจากการขายสูตรนี้ ชูเซ็กนี้เคยเป็นสายลับให้เกี๊ยมอี๋ และก็ขายความลับของเกี๊ยมอี๋ให้ กอมมี่และเอาความลับของรัฐเซที่เกี๊ยมอี๋ว่าจ้างให้หาไปขายให้กับกอมมี่ แล้วก็เอาความลับที่ได้จากกอมมี่ไปขายให้รัฐเซ  สรุปก็คือเป็นนกหลายหัวฝ่ายไหนให้เงินก็ทำงานให้ฝ่ายนั้น  อีกกลุ่มคือราจ๊วบมาเฟียผู้มีอิทธิพลในหลายประเทศ ผู้บงการการปล้นสนามบิน และเคยลอบสังหารรัฐมนตรีคนสำคัญของกอมมี่ ขณะมาพักร้อนที่ประเทศอินดิก๋อยซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ ซาร่าต้องมาปฏิบัติการล่าสังหารนายราจ๊วบในครั้งนี้  ราจ๊วบเป็นอีกคนที่ต้องการซื้อสูตรอาวุธเชื้อโรค และซื้อโรงงานน้ำหอมในหลายประเทศไว้บังหน้าแต่ความจริงก็เพื่อผลิตอาวุธเคมี สูตรนี้  ความตั้งใจของชูเซ็กก็คือต้องการให้ดินลาลา ซื้อสูตรและว่าจ้างราจ๊วบให้ผลิตให้เพื่อที่ตัวเองจะได้ค่านายหน้าทั้งสองด้านคือจากการซื้อสูตรของดินลาลา และการว่าจ้างราจ๊วบให้ผลิตเพราะเชื่อว่าในระยะเวลาอันสั้นนี้ดินลาลาไม่ สามารถตั้งโรงงานผลิตอาวุธเคมีจำนวนมากได้ทัน  แต่ราจ๊วบตั้งใจที่จะซื้อสูตรนี้ไว้เองคนเดียวไม่ต้องการให้ไรก้าขายให้ดินลาลา ไม่เพียงต้องการจะทำให้ตัวเองขยายอิทธิพลได้มากขึ้นแล้วจะทำให้ตนตั้งราคา อาวุธชนิดนี้ได้สูงขึ้นเพราะยังมีประเทศอื่นที่ต้องการเคมี เชื้อโรคสูตรชั่วร้ายนี้ ดังนั้นการต่อรองตกลงประมูลซื้อขายกันในวันพรุ่งนี้จึงมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง

มีรูปที่ถ่ายเอ็กซ์เรย์ทะลุทะลวงคอนกรีตหลายชั้นจากด้านบนให้เห็นตำแหน่งและ สถานที่ที่แต่ละพวกอยู่ตอนที่ยานซาลาเปาของห้าสิงห์ฯ กำลังบินลงจอด  เห็นดินลาลาและลูกน้องบอดี้การ์ดทั้งหลายอยู่ในห้องสูทซึ่งใช้พื้นที่เกือบทั้งชั้น 52 ของโรงแรมแห่งนี้  ไรก้าและชูเซ็กนั่งอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่งทางซีกซ้ายชั้นสองของโรงแรม  ส่วนราจ๊วบและพวกสมุนอยู่ชั้นล่างสุดของอีกตึกติดกันในส่วนของคาสิโน
 

หลังจากได้ดูและฟังจนจบ พรหล้าก็ถอนหายใจและรำพึงรำพันขึ้นมาว่า "เฮ้อ ไม่ได้ตายที่สุวรรณประเทศ แต่สงสัยจะหนีไม่พ้นต้องมาตายที่นี่อยู่ดี"